راههای تقویت روابط اجتماعی خوب

امروزه ما در دنیایی زندگی می کنیم که ناگزیر از ارتباط و برخورد با دیگران هستیم، آنچه مسلم است این است که هیچ کس قادر نیست بدون کمک و مساعدت و ارتباط با دیگران، نیازهای معمولی خود را برطرف سازد. حال سؤالی که اینجا مطرح می شود این است که چگونه باید با دیگران ارتباط برقرار کنیم و جهت افزایش این ارتباط چه کارهایی باید انجام دهیم یا اینکه چه کارهایی نباید انجام دهیم.
در معاشرت باید با روی گشاده و نرمی و مهربانی با همه رفتار نمود و تندخویی با هرکس که باشد بد است. اگر خود را در سطح دیگران قرار دهیم و از زبان آنها برای انتقال نقطه نظرهای خود استفاده کنیم، اغلب به نتایج دلخواه می رسیم و با دیگران در سطح خود آنها ظاهر شدن همان برقراری ارتباط مؤثر می باشد. بعضی ها گمان می کنند که ارتباط فقط شامل حرف زدن، نوشتن و یا بحث کردن است، اینها از عناصر مهم ارتباطی هستند ولی در واقع ارتباط را رفتاری می گوییم که پیامی در خود دارد که توسط طرف مقابل ما درک می شود؛ خواه شفاهی باشد یا غیر شفاهی، آگاهانه یا ناآگاهانه، عمدی و…. ولی اگر ادراک شود، جنبه پیام ارتباطی پیدا می کند و همین عدم درک پیام، رابطه را مختل و نارسا می سازد. ارتباطات عامل و منشاء بسیاری از شادی ها، غصه ها و رنج های زندگی هستند. زندگی شاد، زندگی سرشار از دوستی است. روشن است که با افراد متفاوت، رفتارهای متفاوتی خواهیم داشت. تأکید بر خصوصیات مشترک ارتباط را مؤثر می کند. ما انسانها با یکدیگر مشترکات فراوان داریم؛ با کمی تمرین می توانیم خود را همراه دیگران بیابیم و با آنها دوست و هم رأی شویم.
در این مطلب راههای تقویت روابط اجتماعی خوب را برای شما گردآوری کرده ایم که در ادامه میتوانید ملاحظه فرمایید.
۱-صریح و صادق باشیم:
سعی کنیم در روابط اجتماعی خود با دیگران صریح و صادق باشیم، در گفته های خود صریح و صمیمی باشیم و از هر نوع ابهامی اجتناب کنیم، چون اگر منظور خود را با صراحت بیان نکنیم طرف مقابل ما به اشتباه می افتد و به حدس و گمان متوسل می شود و از واقعیت دور می گردد.
۲-یکی دیگر از راههای بهبود روابط اجتماعی این است که احساسات خود را بیان کنیم:
با احساس خود روراست باشیم، سعی کنیم مشکلات زندگی و احساساتی که داریم، با همسر و شریک و با طرف مقابل خود در میان بگذاریم. حتی اگر گمان کنیم که باعث ناراحتی آنها می شود. اگر می خواهیم با طرف مقابل خود ارتباطی معقول و منطقی بر پایه تفاهم داشته باشیم، بهترین روش روراست بودن و احساس خود را با وی در میان گذاشتن است. اگر مشکلی را حل نشده باقی بگذاریم و یا موضوعی را که بررسی و گفتگو درباره آن الزامی است به میان نکشیم، مثل این است که دمل چرکین و دردناکی را سر جایش گذاشته و به حال خود رها کرده باشیم.
۳–زمینه مشترک و نکات مشابه را یافتن:
در جستجوی زمینه های مشترک باشیم، سعی کنیم در ارتباطمان بیشتر نکات مشترک و مشابه را پیدا کنیم. اهداف و نیازها و نگرانی ها را از نظر او نگاه کنیم و برای اینکه شرایط طرف مقابل را درک کنیم باید امور او را از دید و نظر او ببینیم و با پرس و جو از اموری که باعث نگرانی او شده، متوجه گردیم، همین نکات مشترک زمینه های مساعدی هستند که زمینه همدلی و وحدت و تفاهم را بر روی آن می توان بنا کرد؛ عبارتی مثل: (من و تو هر دو همین را می خواهیم) را می توان بیان نمود.
۴-همدلی و همدردی کردن:
سعی کنیم با اشخاص احساس مشترک داشته باشیم. شادی او را شادمانی خود به حساب آوریم و موقعی که او احساس غم می کند ما نیز با او همدرد و هم غم شویم و بالعکس. تلاش و کوشش ما این باشد که با سیستم حسی فرد ارتباط برقرار کنیم.
۵-برای بالا بردن روابط اجتماعی باید شنونده خوبی باشیم:
شنونده خوبی باشیم و گوش کردن را یاد بگیریم. گوش کردن به سخن و کلام دیگری موجب می شود تا شخص در نهایت آرامش خیال، به طور واقع، نیت قلبی و احساسات خود را با ما در میان بگذارد و برایمان احترام قائل شود و همچنین آماده شنیدن نظرات ما شود.
۶-سیستم روحی افراد را شناختن و تقلید از آنها:
برای این کار باید به دقت به افراد چشم بدوزیم و به سخنان آنها به دقت گوش فرا دهیم و ببینیم غالباً از چه نوع کلماتی استفاده می کنند؛ آنگاه با استفاده از همان نوع کلمات، تقلید از لحن صدا و حالات و حرکات چشم ها به گونه ای که با نحوه فکر و عملکرد ذهنی شان مطابق باشد، با آن ها رفتار کنیم.