یک سفر هوایی امن و راحت

چیزی که قبل از سفر می‌خورید، مستقیما روی کیفیت سفر شما تاثیر می‌گذارد. سفر هوایی همیشه با احتمال تهوع همراه است و اگر غذای نفاخ، پرحجم، چرب و سنگین خورده باشید احتمال بیشتری دارد که دچار حالت تهوع شوید. هضم فست فودها در ارتفاعات چند صد متری از سطح زمین می‌تواند دستگاه گوارش شما را به دردسر بیندازد. معده درد، سوزش سر دل و استفراغ و حتی تنگی نفس، از عواقب خوردن فست فودها درست قبل از پرواز هستند.
هنگام بلند شدن هواپیما فشار هوای داخل کابین هواپیما کاهش پیدا می‌کند و این باعث می‌شود گازهای بلعیده شده در معده و روده باریک تان افزایش پیدا کنند و شما احساس نفخ کنید. اگر در این وضعیت حبوبات یا سبزیجاتی مثل بروکلی، گل کلم و دیگر انواع کلم‌ها خورده باشید، وضعیت تان حاد می‌شود. نوشیدنی‌های کربن دار مثل آب‌های گازدار و ماءالشعیرها و نوشابه‌ها هم منابع اصلی برای ایجاد نفخ هستند. بنابراین قبل از سفر هوایی از نوشیدن آنها خودداری کنید.
یکی دیگر از چیزهایی که هضم آن برای مسافران هوایی دشوار است، قندهای مصنوعی و شیرینی‌های رژیمی است. بله! همین قندهای مصنوعی که در آب نبات‌ها و نوشیدنی‌های رژیمی وجود دارند و افراد مبتلا به دیابت از آن‌ها استفاده می‌کنند. این مواد دیر هضم هستند و باعث یبوست و نفخ می‌شوند. بنابراین توصیه می‌کنیم این قندهای مصنوعی را در فهرست سیاه خوراکی‌های قبل از پرواز قرار دهید.

شاید فکر کنید درخواست یک فنجان چای، قهوه یا آب در هواپیما کار عادی و بی مشکلی است اما باید بگوییم که تانکرهای آب بیشتر هواپیماها با استانداردهای بهداشتی فاصله دارند و ممکن است شما را بیمار کنند. این آب که برای نوشیدنی‌های گرم هم از آن استفاده می‌شود معمولا به اندازه کافی جوشانده نمی‌شود و همین باعث میکروبی بودن آن است.

درست است که کتابچه و روزنامه جلوی صندلی تان را برای مطالعه شما گذاشته اند اما توصیه می‌کنیم به آن دست نزنید! چرا؟ چون این وسایل بارها در طول پروازها مورد استفاده قرار گرفته اند و آلوده اند. دسته‌های صندلی، توالت هواپیما و پنجره‌ها هم جزو آلوده ترین فضاهای داخل هواپیما هستند که نباید به آنها دست بزنید مگر در صورتی که بعد از آن با دستمال مرطوب یا اسپری ضدعفونی کننده، دستتان را بشویید.
بالش و پتوی داخل هواپیما هم بسیار آلوده است. طبق قوانین جدید هواپیمایی این وسایل باید به صورت یکبار مصرف در اختیار مسافران قرار بگیرند اما چون برخی از این شرکت‌ها قادر به تامین هزینه‌های این کار نیستند آنها را دیر به دیر عوض می‌کنند. بنابرین توصیه می‌کنیم پتو یا بالش سفری کوچکی در ساک دستی خود داشته باشید تا در صورت نیاز از آن استفاده کنید.

اگر مجبور باشید پروازی طولانی را تجربه کنید، به خصوص با یک هواپیمای کلاس اقتصادی، آن وقت در معرض خطری به نام ترومبوز وریدی عمقی (DVT) هستید. این مشکل به علت نشستن طولانی مدت ایجاد می‌شود و در اثر آن، خون در سیاهرگ‌ها لخته شده و باعث ورم عضو می‌شود. معمولاً هم پاها بیشتر درگیر می‌شوند. برای پیشگیری از این اتفاق بهتر است هر دو ساعت یک‌بار در راهروی هواپیما راه بروید و اندام‌تان را بکشید.

وقتی به منطقه ای سفر می‌کنید که ۵-۶ ساعت با مبدا شما اختلاف زمانی دارد، به احتمال زیاد دچار سردرگمی زمانی یا همان جت لگ (jet lag) می‌شوید. به عبارت ساده تر، ساعت بدن تان بهم می‌خورد و ساعت خواب و بیداری و شب و روزتان را گم می‌کنید. همین باعث می‌شود خسته و کلافه شوید. این اتفاق وقتی کشف شد که سفر با جت رواج پیدا کرد. طی مسیرهای طولانی در زمان‌های کم، باعث سرگردانی مسافران زیادی می‌شد و از آنجا این بیماری هوایی کشف شد. البته باید بگوییم که تأثیر سردرگمی زمانی روی آدم‌های مختلف متفاوت است، اما به‌طور کلی وقتی در یک پرواز، بیشتر از دو منطقه‌ی زمانی را پشت‌سر بگذاریم، جت لگ شدیدتر است.
یکی از روش‌های غلبه بر جت لگ این است که هم شب قبل از پرواز خوب بخوابید و هم در هواپیما. فیلم‌دیدن و بازی‌کردن و نگران وقت بودن را کنار بگذارید و هر قدر، هرکجا توانستید فقط بخوابید! به مقصد که رسیدید ساعت مبدأتان را به‌کل فراموش کنید و سعی کنید فقط با ساعت جدید خودتان را تطبیق دهید. در مقصد، بیرون بروید و از هوای تازه و نور آفتاب لذت ببرید. خودتان را سرگرم کنید که خستگی به شما غلبه نکند و تا شب در مقابل خواب مقاومت کنید. شب بعد از شام به رختخواب بروید. به این ترتیب ساعت بدنتان با ساعت واقعی هماهنگ می‌شود و صبح روز بعد را عادی‌تر شروع می‌کنید.
البته تغذیه هم در کاهش احتمال جت لگ موثر است. چطور؟ کافیست صبحانه و ناهارتان پر پروتئین باشد. این رژیم باعث می شود تا فعال شوید. در این رژیم می توان از تخم مرغ یا گوشت یا غذاهای آمده پر پروتئین یا حبوبات استفاده کرد. شام باید پر از کربوهیدرات باشد. این رژیم باعث می شود که خواب راحتی داشته باشید. ماکارونی، سیب زمینی، برنج، نان، سبزیجات نشاسته ای و دسرهای شیرین نمونه غذاهای کربوهیدرات دار هستند. بهتر است در روزهای بعد، غذاهای ساده و کم حجم مصرف کنید. مثل انواع میوه ها، سوپ ها، سالادها.

سفرهای هوایی به خاطر محدودیت تحرک و سکوتی که باید در هواپیما وجود داشته باشد، برای بچه‌ها کسل کننده است. چند دقیقه اول شاید بتوانید فرزندتان را با تماشای آسمان و ارتفاع و ابرها سرگرم کنید، اما برای بعد از آن چه برنامه ای دارید؟
قبل از سفر با او از شرایط سفر بگویید، مدت زمانی که در راه خواهید بود و کارهایی که باید انجام دهد. پیش از ترک خانه، به کودک بگویید در فرودگاه یا هواپیما چه کارهایی ممنوع است و در عوض چه سرگرمی‌هایی خواهد داشت. بردن کتاب، دی وی‌دی پلیر یا هرچیز دیگری که بتواند فرزندتان را سرگرم نگه‌دارد مفید است. موبایل‌های امروزی یا حتی تبلت‌ها گزینه‌های خوبی برای تماشای کارتون در هواپیما هستند. تنقلات مورد علاقه‌ کودک‌تان را همراه داشته باشید. اگر غذای هواپیما را دوست نداشته باشد و گرسنه بماند بداخلاق‌تر می‌شود.
خوراکی‌های بسیار شیرین یا شور نه‌تنها بر میزان انرژی تخلیه نشده کودک می‌افزایند، بلکه احتمال دارد سبب تهوع و دل به هم خوردگی او نیز بشوند. بنابراین در سفر از تنقلات پروتئین‌دار یا کم‌نمک به جای خوراکی‌های شیرین استفاده کنید تا سلامت کودک و سایر اعضای خانواده تضمین شود. حتما ‍ آب‌نبات برای مکیدن در هنگام بلندشدن و فرودآمدن همراه داشته باشید و آن را زودتر از وقتی که هواپیما در باند قرارگرفته به کودک ندهید چون تا قبل از بلندشدن آن را تمام می‌کند و عملا فایده‌ای ندارد. وقت فرود هم یادتان نرود، یک آب‌نبات دیگر به او بدهید تا به خاطر گرفتگی گوش هایش بدقلقی نکند.
یک کتاب فرودگاه داشته باشید. عکس‌هایی که این کتاب‌ها دارند با نام‌ها و اطلاعاتی که زیرشان نوشته شده برای کودکان سن مدرسه سرگرم‌کننده است. بعضی از کودکان حتی با تابلوی اعلانات فرودگاه هم می‌توانند مدتی سرگرم شوند.
همیشه امکان تأخیر را درنظربگیرید. خوراکی، لباس، اسباب‌بازی و پوشک به اندازه‌ کافی همراه داشته باشید تا چند ساعت تأخیر برای‌تان کابوس نشود.

در سفر هوایی همه دوست دارند جای بهتری داشته باشند. راحت، با چشم انداز ایده آل. اما به طور کلی در پروازهای اقتصادی همه این فاکتورها را نمی‌توانید به طور همزمان داشته باشید. صندلی‌های کنار پنجره چشم‌انداز بهتری دارند و صندلی‌های راهرو فضای راحت‌تر و بیشتری برای تحرک دارند. صندلی‌های وسطی اما از امکانات دو صندلی دیگر برخوردار نیستند. صندلی‌های عقب‌تر هواپیما، چشم‌انداز زیباتری دارند، درحالی‌که چشم‌انداز صندلی‌های جلوتر با بال هواپیما کور می‌شود. در عوض تلاطم و تکا‌ن‌خوردن‌های هواپیما در صندلی‌های وسط و نزدیک به بال کمتر احساس می‌شود. از همه این که بگذریم، آمارهای تصادفات هوایی نشان می‌دهند مسافران صندلی‌های عقب هواپیما شانس بیشتری برای نجات داشته‌اند! ردیف صندلی‌های نزدیک دُم هواپیما، صندلی‌های وسطی را ندارند و فضای خالی بیشتری دراختیار دارید. با صندلی‌هایی که دقیقا قبل از راهروی خروج قراردارند و آن‌هایی که در انتهای یک بخش از هواپیما هستند، امکان خم‌کردن پشتی صندلی به عقب و لمیدن ندارید. در صندلی‌های کنار دستشویی ممکن است از رفت و آمد یا بوی نامطبوع اذیت شوید. صندلی‌های کنار کابین آشپزخانه، سروصدا دارد. مخصوصاً اگر در پروازی باشید که وعده‌ی غذایی پخته یا آماده و بسته‌بندی می‌شود. شاید بوی بخار حاصل از گرم‌شدن غذاها برای‌تان آزاردهنده باشد. در هواپیماهای خارجی، ردیف‌های ویژه certain rows ممکن است سرگرمی‌های الکترونیکی زیر صندلی‌ها داشته باشند و یا فضای جلوی پای شما بتواند بیشتر شود.
با تمام این‌ها انتخاب با شما است که در سفارش بلیط کجای هواپیما را انتخاب کنید و یا شانس تان چطور با شما یاری کند!